به گزارش قدس آنلاین، هر گاه سخن از عاشورا و مصائب امام حسین (ع) به میان می آید امکان ندارد از برادر و علمدار باوفای ایشان یعنی حضرت ابوالفضل العباس (ع) یاد نشود اصلا عاشورا با قمر بنی هاشم (ع) معنایی دیگر دارد.

روایات معصومان علیهم السلام نیز حاکی از جایگاه رفیع و منیع حضرت عباس (ع) در دو دنیا حکایت دارد.

روایت شده که وقتی روز قیامت بر پا می شود، پیامبر (ص) به مولا علی (ع) می فرمایند که: «به زهرا بگو برای شفاعت و نجات امت چه داری؟» مولا (ع) پیام حضرت رسول (ص) را به فاطمه زهرا (س)  می رسانند و ایشان در پاسخ می فرمایند: «ای امیرالمؤمنین! دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی است.»

امام سجاد (ع) می فرمایند: «خداوند رحمت کند عمویم عباس بن علی علیهما السلام را که به تحقیق ایثار و جانبازی کرد و جنگ نمایانی نمود و خود را فدای برادرش ساخت، تا اینکه دستانش قطع شد و خداوند در مقابل، بسان عمویش جعفر طیار دو بال به او عنایت کرد تا با آنها با ملائکه در بهشت پرواز نماید و همانا عباس علیه السلام نزد خداوند تبارک و تعالی منزلتی دارد که جمیع شهدا در روز قیامت بر او غبطه خورند و تمنّای مقامش را نمایند.»

امام صادق (ع) در زیارت حضرت ابوالفضل (ع) می فرمایند: «پس خداوند برترین و بیشترین و وافرترین و کامل ترین پاداش کسی را از میان آنان (مجاهدین و شهدای حق) که به پیمانشان وفا نمودند، دعوت او را پذیرفتند و از ولی امر خود طاعت کردند ، به تو ارزانی فرماید.»

ایشان همچنین در فارز دیگری از زیارت حضرت عباس (ع) می فرمایند: «شهادت می دهم که محقّقاً تو در خیرخواهی، سر حدّ تلاش را نمودی و نهایت کوشش را انجام دادی، پس خداوند تو را در جمع شهدا و روحت را با ارواح نیک بختان قرار داد و وسیع ترین منزل و برترین غرفه را در بهشت به تو بخشید.»

امام زمان (عج) حضرت قائم آل محمد (ص) در بخشی از سخنان زیبای خود درباره عمویشان عباس (ع) چنین می فرمایند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، هم درد بزرگ برادر که جانش را فدای او ساخت و از دیروز بهره فردایش را برگزید، آنکه فدایی برادر بود و از او حفاظت کرد و برای رساندن آب به او کوشید و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «یزید بن رقاد» و «حیکم بن طفیل طایی» را لعنت کند…»

ایشان همچنین صفات والای ریشه دار در عمویش، قمر بنی هاشم و مایه افتخار عدنان را چنین بر می شمارند و می ستایند:

1-همدردی و همگامی با برادرش سید الشهداء (ع) در سخت ترین و دشوارترین شرایط تا آنجا که این همگامی و همدلی ضرب المثل تاریخ گشت.

2- فرستادن توشه آخرت با تقوا، خویشتنداری و یاری امام هدایت و نور.

3- فدا کردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسین (ع).

4- حفاظت از برادر مظلومش با خون خود.

5- کوشش برای رساندن آب به برادر و اهل بیتش هنگامی که نیروهای ستمگر و ظالم مانع از رسیدن قطره ای آب به خاندان پیامبر (ص) شده بودند.

منابع:

معانی السبطین

کامل الزیارات

مزار مشهدی

گزیده ای از کتاب زندگانی حضرت ابوالفضل العباس (ع)

انتهای خبر/